چند روز دیگه سال ۹۹ تموم میشه و این لیست ۶ قسمت از ۶ پادکست فارسی هست که برای من توی این سال خیلی جذاب بودن. نکاتی داشتن که اونا رو برام مهم کرده و دوست دارم به شما هم معرفی‌شون کنم و یکم در موردشون توضیح بدم.
لیست کوتاه بهترین اپیزودهای پادکست سال ۱۳۹۹ ترتیب خاصی نداره و ارزش‌گذاری نکردم. اگر گوش نکردید، اونا رو گوش بدید و امیدوارم براتون مفید باشن.
«اقتصاد توجه (پساحقیقت ۲)» از پادکست استرینگ کست
یکی از دغدغه‌هایی که امسال داشتم مربوط به انتشار زیاد اخبار و اطلاعات غلط! چرند! مزخرف! مهمل! و… توی اینترنت بود.
البته این چیزا همیشه بودن ولی من امسال روشون بیشتر حساس شدم. حدودا هشت نه سال پیش وقتی تازه همه داشتن واتس‌اپ نصب می‌کردن، توش پر از مطالب چرت و پرت داشت پخش می‌شد. اطلاعاتی که در قالب فکت داشت دست به دست می‌شد. همون موقع واتس‌اپ رو پاک کردم و دیگه نصب نکردم تا از این چیزا فاصله بگیرم ولی از اطرفیان زیاد در موردشون می‌شنیدم و واقعا اذیت می‌شدم.
پادکست خیلی خوب استرینگ کست که شاهین جوادی نژاد و رضا حریریان اون رو درست می‌کنن، ۳ تا قسمت در مورد موضوع پساحقیقت داشتن که توی این پست قدیمی مربوط به سال ۲۰۱۸ هم اونا رو معرفی کرده بودم. قسمت جدید «اقتصاد توجه» یه جورایی ادامه‌ی اون سه‌گانه هست و در مورد اینه که چطور این اطلاعات غیر واقعی توی اینترنت ساخته میشن و چطور پخش میشن. چطور میشه که چیزی که هیچ صحتی نداره، همینطور دست به دست می‌چرخه و مردم باورش می‌کنن!
برای من اپیزود خیلی ویژه‌ای بود و دوست دارم که همه بهش گوش کنن. داستان سونیل و بمب‌گذاری ماراتن بوستون هم خیلی خیلی روم تاثیر گذاشت و در اینکه این قسمت رو اول از همه خواستم معرفی کنم موثر بوده. اپیزود «اقتصاد توجه« از پادکست استرینگ کست رو حتما گوش کنید.
«رو در رو با علم» از پادکست فلسفه علم
موضوع فلسفه علم هم یکی دیگه از موضوعاتی بود که هم امسال و هم سال قبلی در موردش تحقیق می‌کردم و واسم مهم شده بود. پادکست فلسفه علم که توسط بنیاد جایزه چراغ ساخته میشه، مسیرهای جدیدی رو بهم نشون داد. بعد از اینکه تو توییتر سیاوش صفاریان‌پور خبر ساخت پادکست فلسفه علم رو داد، به‌شوخی به خواهرم چیزی با این مضمون گفتم که: سیاوش صفاریان‌پور انگار تو مسابقه ساخت پادکست شرکت کرده، همینطور هر چند ماه یه پادکست جدید میده 😊
ولی پادکست فلسفه علم و در واقع امیرحسن موسوی و گفتگوی اون با پژمان نوروزی در پادکست، نگاهم رو به موضوع علم تغییر داد و یه جورایی یه تکه پازل بزرگ و گنده رو کنار تکه‌های پازل قبلیم گذاشت. حالا بعدا بیشتر در مورد این موضوع می‌نویسم ولی الان می‌خوام قسمت «رو در رو با علم» رو معرفی کنم.
این قسمت اولین قسمت از فصل دوم پادکست بود و توی اون در این مورد صحبت شده که چرا باید به علم اعتماد کنیم؟ مگه علم همیشه درست گفته؟ و مسایل رو برای ما ثابت کرده و صد در صدی در مورد چیزی حرف زده که باید بهش مطمئن باشیم؟ این قسمت خیلی خوب به یه سری باورهای غلطی که نسبت به علم داریم جواب میده و کمک می‌کنه بهتر علم رو بشناسیم!
«من زاده مهاجرتم» از پادکست دایره داستان
«من زاده مهاجرتم» رو نمیدونم اسمش دقیقا چیه! نمیدونم بگم یادداشت/نوشته/داستان/اتوبیوگرافی/خاطره یا… هر چی که هست، من خیلی دوستش دارم. مریم فتاح اون رو نوشته و احسان طریقت توی پادکست دایره داستان اون رو روایت می‌کنه.
چند ماه پیش توی کلاس آنلاینی شرکت کردم که توسط کانتنت‌فا برگزار می‌شد. تمرین یکی از کلاس‌های احسان طریقت این بود که خودمون رو معرفی کنیم. فکر کنم اولین تمرین بود. من هم همچین یادداشتی نوشتم و فرستادم، نمره کامل هم از تمرین گرفتم 😊 ولی چیزی که مریم فتاح نوشت واقعا خیلی خوب بود.
این شانس رو داشتم که توی همون کلاس با صدای خود مریم فتاح این نوشته رو بشنوم و ازش یاد بگیرم. برای من اینطوری بود که انگار نگاهم رو نسبت به چیزی تغییر داد. مثل زندگی مریم فتاح و خانواده‌اش من هم دقیقا نمیدونم کجام! من این مهاجرت رو خیلی جزیی‌تر توی بخش‌های مختلف زندگی دیدم و تعمیم دادم. من هم فکر می‌کنم تکه‌هایی ازم این ور و اون ور مونده و بخش‌هایی از خودم رو جا گذاشتم. از این می‌ترسم که خود واقعی‌ام یه روز تموم بشه!
خلاصه که اپیزود «من زاده مهاجرتم» نوشته‌ی مریم فتاح و خوانش احسان طریقت رو در پادکست دایره داستان از دست ندید.
«آتیلا» از پادکست چنل‌بی
خیلی وقت بود که پادکست چنل‌بی گوش نکرده بودم، شاید یک سال بیشتر. ولی یه روز انگار هوس کردم برم توی قصه‌ی زندگی یه نفر ببینم چکار کرده. واسه همین می‌خواستم طولانی و مفصل هم باشه. همینطوری گفتم بذار آخرین سری رو گوش بدم. پادکست سریالی آتیلا از چنل‌بی با روایت علی بندری.
داستان آتیلا خیلی جذاب بود. گیرا بود. حتی اون رو برای مامان‌بابام هم گذاشتم و فکر نمی‌کردم ۷ ساعت بشینن و گوش بدن ولی گوش دادن خیلی هم لذت بردن. منم خیلی دوست داشتم این ۴ قسمت رو. اینقدر جزییات داستان زیاد بود و خوب تعریف می‌شد که گوش دادن به پادکست مثل نگاه کردن به بوم نقاشی می‌شد. انگار یه قلمو میومد توی کادر و شروع می‌کرد و کشیدن همه‌چی.
موقع گوش دادن به پادکست چنل بی و چهار قسمت داستان آتیلا امبروش خیلی حس خوبی داشتم. فقط نمیدونم چرا برای درگیر کردن بیشتر مخاطب از افکت‌های صوتی توی پادکست استفاده نمیشه! خیلی دوست داشتم وقتی اسم ایستگاه قطار میاد یه صدای سوت قطار رو بشنوم. یا وقتی آتیلا توی بار می‌رفت، توی اداره‌ی پست می‌رفت یه زیر صدایی از محیط می‌تونست خیلی این چند قسمت رو جذاب‌تر کنه.
ولی با این حال همچنان این ۴ قسمت رو خیلی دوست داشتم و پیشنهاد می‌کنم اگر دنبال یه داستان واقعی جذاب و پر کشش هستید، «آتیلا» رو از پادکست چنل‌بی بشنوید.
«HV19» از پادکست هاگیرواگیر
انتخاب و معرفی یک اپیزود از پادکست هاگیرواگیر اصلا آسون نیست. چون راستش اصلا حتی یادم نمیاد دقیقا توی چه قسمت‌هایی چیا گفته شده! اما جذابیت پادکست برای من همینه. فقط گفتگو در مورد هرچی که پیش بیاد!
سیاوش صفاریان‌پور، محمدرضا ماندنی و پژمان نوروزی همزمان با دوران قرنطینه و خونه‌نشینی کرونا این پادکست رو شروع کردن و من از همون اول همیشه بعد از انتشار سریع گوش میدادم. هاگیرواگیر یه‌جورایی برام جای خالی این صحبت‌ها و گفتگوها رو توی دنیای واقعی برام پر می‌کنه! دوسش دارم.
قسمت ۱۹ پادکست که قرار بود آخرین قسمت هم باشه رو انتخاب کردم که معرفی کنم، چون فکر کنم بیشتر باهاش خندیدم. ولی کلا پادکستی هست که من دوستش دارم. واقعا نمیشه گفت که پادکست در مورد چیه. اگر تا حالا نشنیدید، می‌تونم بگم بشنوید خودتون تا ببینید چیه 😊
گفتگو و تبادل نظر، صحبت در مورد اختلاف نظرها، قصه و خاطره و واکنش به اتفاق‌های روز رو میشه چهار ضلع پادکست هاگیر واگیر درنظر گرفت. البته موسیقی هم در کل پادکست هر جا که لازم باشه و نباشه پخش میشه!
از اونجایی که قسمت‌ها ارتباطی با هم ندارن (و حتی موضوعات توی هر قسمت هم ربطی به هم ندارن)، اگر تا به حال گوش نداید به این پادکست، همین قسمت ۱۹ رو پیشنهاد می‌کنم گوش کنید.
«مستی و راستی | کینگ رام» از پادکست طبقه ۱۶
فکر کنم پارسال همین موقع‌ها بود که یه قسمت از پادکست مستی و راستی رو شنیدم و اصلا دوست نداشتم. نه از خود کینگ رام خوشم اومد نه از حرفا و ادبیاتی که داشت. گذشت تا همین دو سه ماه پیش دیدم توی پادکست طبقه ۱۶ که به میزبانی سهیل علوی منتشر میشه، یه قسمت هست که با کینگ رام گفتگو کرده. منم خسته بودم و می‌خواستم راستش به خاطر موضوعی یکم وقتم رو پر کنم که بگذره تا یه ساعت خاصی، واسه همین گفتم بذار گوش کنم ببینم چی میگن. (البته من تو یوتوب ویدیو گفتگو رو دیدم)
راستش بعد از شنیدن این قسمت هم همچنان نظرم همونی هست که بود و اصلا هم علاقه‌مند نشدم برم پادکست مستی و راستی رو دنبال کنم و گوش کنم ولی حرفایی که زدن واسم جالب بود. مثل اطلاعات غیر واقعی اینترنت و فلسفه علم که گفتم برام امسال مهم شده بودن، یه نوع نگاه به زندگی /که در واقع خودم دارم ایده‌پردازی می‌کنم براش/ تو ذهنم بود که بین حرفای کینگ رام و سهیل علوی یک سری نقاط مشترکی بینشون پیدا کردم.
توی این قسمت پادکست طبقه ۱۶ گفتگوی خوبی رو شنیدم. کینگ رام خیلی راحت بود، خیلی انگار خودش بود و راحت حرف می‌زد و یه جور بی‌خیالی نسبت به دنیا و شرایطی که پیش میاد داشت که من از این جور نگاه و دیدگاه بدم نمیاد. حرف‌های قشنگی هم در مورد اهمیت دوستی و ارتباط داشتن با بقیه زدن که برام تاثیرگذار بودن.
طبقه ۱۶ جز جدیدترین پادکست‌هایی هست که گوش میدم و غالبا گفتگویی توی حوزه‌ی کسب و کار و کارآفرینی و استارت‌آپ هست ولی این گفتگو هم برام جالب بود و تصمیم گرفتم توی این یادداشت به عنوان یکی از قسمت‌های برتر پادکست فارسی که توی سال ۹۹ شنیدم اون رو معرفی کنم.
—
این از ۶ تا از قسمت‌های خوب پادکست فارسی که توی سال ۱۳۹۹ شنیدم.
شما چی گوش کردید که جالب بوده و دوست دارید به بقیه معرفیش کنید؟